We zijn genoeg en hebben genoeg

 

Angst voor het duister, werpt een schaduw op geluk

We zijn van nature angstig en we weten ons vaak geen raad met kwetsbaarheid. Onze angst en kwetsbaarheid uit zich vaak als een gevoel van schaarste. Op het moment dat je intens geluk ervaart kan dit geluk overschaduwt worden door de gedachte dat het zomaar voorbij kan zijn. Angst voor het duister, werpt dan een schaduw op geluk, waardoor je jezelf niet toestaat voor de volle 100% te genieten van het geluk.

Zo kan een moeder intens genieten van haar pasgeboren kind en tegelijkertijd kan de roze wolk van intens geluk en dankbaarheid worden overschaduwt door een gevoel van angst dit geluk te verliezen of de angst dat haar kind iets vreselijks overkomt. Dit gevoel kan zo alles overheersend zijn dat het mensen belemmerd geluk en dankbaarheid echt toe te laten, omdat we bang zijn dat het van korte duur is.

Vrijwel iedereen is weleens beslopen door een geluksgevoel, om vervolgens te worden overspoeld door gevoelens van kwetsbaarheid en angst. Pas als we die gevoelens kunnen verdragen en we in staat zijn deze om te zetten in dankbaarheid zullen we bij intense gevoelens van geluk en liefde niet langer last hebben van angst voor verlies. Het mooie is dat het duister het licht niet op slokt, het doet het licht juist beter uitkomen. Als we in staat zijn geluk en dankbaarheid te ervaren in het moment, kan angst geen schaduw werpen over het geluk.

 We leven in een onzekere en angstige tijd en dat kweekt een gevoel van schaarste. We zijn bang om onze vrijheid te verliezen, bang om datgene te verliezen waarvan we het meeste houden. De Corona pandemie heeft pijnlijk bloot gelegd dat wij mensen moeite hebben met het feit dat niets gegarandeerd is. Het werpt een schaduw over ons leven, waardoor de mooie dingen minder zichtbaar zijn.Één ding is gegarandeerd als we geen dankbaarheid beoefenen en onszelf niet toestaan geluk te voelen lopen we de twee dingen mis in ons leven die ons juist staande houden wanneer het moeilijk is.  

Al voordat we overeind zitten in bed, voordat onze voeten de vloer raken schieten we tekort.

De eerste gedachten die veel mensen 's ochtends hebben is: 'Ik heb niet lang genoeg geslapen' of dat nu waar is of niet. De gedachten niet genoeg, komt automatisch bij ons op en we denken er vaak niet eens aan om daar vraagtekens bij te plaatsen.

Het grootste gedeelte van de dag en van ons leven zijn wij bezig met luisteren naar, of vertellen, klagen of piekeren over waar we niet genoeg van hebben.

We hebben niet genoeg tijd om te sporten, we hebben niet genoeg slaap, of tijd, we hebben niet genoeg aan ons weekend. We hebben niet genoeg geld, bij lange na niet. Of we zijn niet slank genoeg, niet slim genoeg, niet knap genoeg, niet fit genoeg, belezen of succesvol genoeg. En tijdens de pandemie: ‘We hebben niet genoeg vrijheid.’

Al voordat we overeind zitten in bed, voordat onze voeten de vloer raken schieten we tekort. Lopen we achter, zijn we aan de verliezende hand of ontbreekt het ons aan iets. En tegen de tijd dat we ’s avonds naar bed gaan is ons hoofd gevuld met alles wat we die dag niet hebben gekregen of gedaan. We vallen in slaap met die nare gedachten en worden wakker met die illusie van tekort. Wat begint als een simpele uiting van een gehaast leven of zelfs een moeilijk leven, groeit uit tot een grote rechtvaardiging voor een onvervuld leven.

Genoeg is geen hoeveelheid en ligt niet twee treden hoger dan armoede, of een tree lager dan overvloed.

We hebben een groot tekort aan dankbaarheid. Ons gevoel van schaarste raken we niet kwijt door te streven naar overvloed.  Maar door te kiezen voor een gevoel van genoeg. We hebben allemaal in elke situatie de keuze ons gevoel voor schaarste los te laten. Zodra we dat gevoel los laten, ontdekken we de verassende waarheid van genoeg.

Met genoeg wordt niet een bepaalde hoeveelheid bedoeld. Genoeg ligt niet twee treden hoger dan armoede, of een tree lager dan overvloed. Het heeft niets te maken met net voldoende of meer dan voldoende. Genoeg is helemaal geen hoeveelheid, het is een ervaring een context die we zelf maken een erkenning. Het is de wetenschap dat er genoeg is en dat we genoeg zijn. Dit gevoel van genoeg is aanwezig in iedereen en iedereen kan er een beroep op doen. Het is een kwestie je daarvan bewust te zijn, daar aandacht aan te geven. Heel bewust kiezen voor een bepaalde manier van denken over je omstandigheden.