Een winkelmandje en je familiesysteem

Onbewust aanpassen in een jaar dat beheerst wordt door de pandemie

Een bezoek aan de winkel in deze Corona tijd vraagt wat aanpassingen aan ons als klant. Zo is bij een bezoek aan de plaatselijke Bruna een winkelmandje verplicht.In het begin was het even wennen maar inmiddels weet ik niet beter en ik pakte als vanzelf een mandje, ontsmette mijn handen en liep naar binnen. Omdat ik alleen een vraag had voor de eigenaar in verband met mijn boeklancering ging ik meteen in de rij staan. De rij die vanwege de 1,5 meter afstand die tot elkaar gehouden dient te worden langer leek dan hij in werkelijkheid was.

 

Ik werd daarom al gauw geholpen. Na een fijn gesprek en een mooie deal -ik mag namelijk als dat weer mogelijk is mijn live boeklancering bij de Bruna doen- liep ik de winkel uit, enthousiast en met een hoofd dat razendsnel gevuld werd met de vele ideeën die oppopte. Zoals dat gaat in mijn hoofd. Al brainstormend stapte ik in de auto en meezingend met de muziek reed ik tevreden met de deal die gesloten had richting huis.

Toen ik het eenmaal zag, kon ik het niet, niet meer zien

Thuis aangekomen zie ik ineens bij het uitstappen een opvallend rood object op de bijrijders stoel. Een niet te missen object wat niet mijn eigendom is. Het winkelmandje van de Bruna duwde al mijn ideëen in mijn hoofd naar de achtergrond.

Mijn hoofd werd gevuld vol ongeloof en nieuwe gedachten. Gedachten als: hoe is het mogelijk dat ik zonder dat ik het door had met dit vuurrode mandje de winkel uit gelopen ben en dat ik niets, echt helemaal niets gemerkt heb?

Hoe is het mogelijk dat ik ook nog ongemerkt met het mandje om mijn arm door de winkelstraat gelopen ben, richting de parkeerplaats en zonder dat ik door had het mandje in de auto gezet heb? En toen ik het mandje eenmaal zag op de bijrijders stoel kon ik het niet, niet meer zien.

Het deed mij denken aan hoe je vanuit je gezin van herkomst onbewust iets kunt dragen wat van iemand anders is en hoe je dat vaak onbewust blijft doen als volwassene.

Dat kan echt van alles zijn, je kunt onbewust vanuit loyaliteit voor iemand anders verantwoordelijkheid, schuld, of schaamte dragen. Pas op het moment dat je je bewust wordt van wat je precies draagt en van wie het is. Kun je het teruggeven aan de ander en daar laten waar het hoort. Bewustwording geeft ruimte en innerlijke rust, het werkt bevrijdend en helend.

Je kunt als je onbewust iets draagt wat niet van jou is daarvan loskomen

Ervaar jij problemen bij het aangeven van grenzen? Heb jij een te groot gevoel van verantwoordelijkheid, ervaar jij momenten van somberheid, modder je liever zelf wat aan dan dat je om hulp vraagt, kan één willekeurige opmerking van iemand anders je al uit balans brengen? Dan is de kans groot dat jij onbewust iets draagt wat niet van jou is.

Weet dan dat het mogelijk is hiervan los te komen, ik spreek uit eigen ervaring. Been there, done that.  In een vrijblijvend gesprek kan ik samen met jou bekijken wat ik voor jou kan betekenen. Maak een afspraak voor een gratis e-consult of telefoongesprek.

https://www.insig-systeemtherapie.nl/gratis