Ben ik de ervaring die ik leef?

Vanuit welke delen leef jij?

Hoe een gezond psychisch deel kan afsplitsen in een overlevings en traumadeel.

Professor Franz Ruppert is een gerenommeerd opsteller op het gebied van trauma’s.
Zijn theorie rondom trauma is, dat een gezond deel na een traumatische gebeurtenis wordt opgesplitst in een overlevingsdeel en een traumatisch deel.

Een psychisch trauma ontstaat wanneer een persoon zich in een bepaalde situatie hulpeloos en machteloos voelt. Het kan ook zijn dat een trauma van een van de ouders wordt overgenomen.

Hoe werkt dat dan?
Na een traumatische gebeurtenis splitst de psychen (het gezonde deel) zich op in een overlevingsdeel en een getraumatiseerd deel.

Het overlevingsdeel vermijd contact met het getraumatiseerde deel en heeft ook geen contact met het gezonde deel. Het overlevingsdeel voelt zich aan de oppervlakte gezond. Onbewust is er echter wel het besef dat het leven niet ten volle wordt geleefd. En is de ervaring die wordt geleefd.

Bij herhaalde traumatisering ontstaan er nog meer overlevingsdelen en wordt het steeds moeilijker in contact te komen met het gezonde deel.

Op het moment dat de herinnering of het gevoel van hulpeloosheid en machteloosheid dreigt op te spelen. Kan het overlevingsdeel extreem gaan reageren. Om maar zover mogelijk bij dat gevoel, die vreselijke herinnering, die gebeurtenis weg te gaan.

De omgeving kan de reactie van iemand die vanuit het overlevingsdeel reageert meestal niet plaatsen. Vanuit het gezonde deel waarmee zij waarnemen kan het gedrag als extreem en onbegrijpelijk worden ervaren.
Het kan ook zijn, dat de reactie bij de ander iets los maakt dat is gekoppeld aan een eigen gebeurtenis waar diegene liever niet aan herinnerd wil worden. Waardoor deze persoon op de ander zal gaan reageren vanuit het eigen overlevingsdeel. Er kan verwarring ontstaan, onbegrip over en weer.
Een conflict ligt op de loer.

Een mooi voorbeeld is een gesprek tussen twee personen waarbij overlevingsdelen op elkaar reageerden.
Tijdens dit gesprek waar een ‘normaal’ en simpel verzoek werd gedaan.
Werd gezegd tegen degene die het verzoek deed:
‘jij wil nu controle over mij hebben en die krijg je niet.”
De persoon tegen wie dit werd gezegd herkende zich totaal niet in het verwijt. Reflecteerde kort op zichzelf, is het zo wil ik controle hebben in deze situatie?
Het verzoek was simpel en eenvoudig er is geen sprake van controle willen hebben.
Toch zorgde de opmerking voor verwarring en hadden de overlevingsdelen (ik neem de schuld wel op me) de neiging de beschuldiging op zich te nemen.
Toen achteraf het gezonde deel van die persoon werd aangesproken kon dat deel realistisch naar de situatie kijken en zeggen, ik kan me niet vinden in de beschuldiging dit gaat niet om mij. Door dit uit te spreken kon diegene het bij de ander laten. En was de verwarring weg.

Maar waarom reageerde die ander dan zo heftig op een relatief eenvoudig verzoek?
Het lijkt het alsof diegene vanuit een overlevingsdeel reageerde.
Waardoor het niet mogelijk was voor diegene om vanuit het gezonde deel te reageren.
Dit kan komen omdat diegene een situatie of situaties heeft meegemaakt waarbij diegene zich totaal hulpeloos en machteloos heeft gevoeld en totaal geen controle had over de situatie.
Na een dergelijke traumatische gebeurtenis kan het zijn dat een gezond deel wordt afgesplitst in een overlevingsdeel en traumatisch deel.
Het overlevingsdeel zal op geen enkele manier in een situatie willen komen waarbij dit deel zich gecontroleerd voelt. De opmerking: ‘Jij wil nu controle over mij, maar die krijg je niet.’ lijkt gericht tegen de dader die op een bepaald moment heeft gezorgd dat die persoon totaal geen controle had over de situatie.
Als er dan een relatief klein en eenvoudig verzoek wordt gedaan. Kan het overlevingsdeel daar extreem op reageren, vanuit het gevoel ik wil nooit meer gecontroleerd worden.

Je kunt je voorstellen dat bijvoorbeeld slachtoffers van seksueel misbruik, fysieke mishandeling, of mensen die in het Jappenkamp hebben gezeten.
Een totaal gevoel van machteloosheid en hulpeloosheid hebben ervaren.
Waarbij de dader volledig de controle heeft over het slachtoffer en het slachtoffer vanuit de machteloosheid en hulpeloosheid niet anders kan dan het lijdzaam te ondergaan.
Na of tijdens zo’n heftige gebeurtenis splits het gezonde deel zich af in een getraumatiseerd deel en in een overlevingsdeel.
Wanneer het slachtoffer dan later op welke wijze dan ook geconfronteerd wordt met een gevoel van gecontroleerd worden. Is het gezonde deel niet meer in staat hier op een ‘gezonde manier’ op te reageren. Maar zal het overlevingsdeel alles doen om dit gevoel van gecontroleerd worden te stoppen.

Wanneer iemand vanuit het overlevingsdeel leeft en reageert is het nodig om dit te herstellen.
Dit kan d.m.v. een opstelling waarbij overlevingsdelen en traumadelen worden herkend en erkend. Op deze manier wordt het contact met het gezonde deel hersteld. Waardoor het gezonde ik sterker wordt. De overlevingsdelen en traumadelen worden volledig gezien door het gezonde ik. Waardoor het leven ten volle geleefd kan worden.
Heb jij interesse in een ‘opstelling’ de Workshop van 19.01.2019 zit vol en die van 23.02.2019 heeft nog enkele plaatsen.
Meer informatie is verkrijgbaar via de website kopje workshop of info@insig-systeemtherapie.nl