Pas op! Het lezen hiervan kan confronterend zijn!

Al puberend ontdekken je kinderen steeds meer hun eigen weg, met de daarbij behorende struggles. Pijnlijk zie je aan hoe je oudste dochter, precies dat doet, wat jij ook altijd deed en nog steeds doet. Gedrag waar jij zo graag van af wil, heeft ze overgenomen. Waarom zie ik dat nu pas? Vraag je jezelf af. De geschiedenis herhaalt zich! Verwijt je jezelf en een pijnlijk gevoel van schuld steekt. Je hebt als moeder gefaald is je keiharde oordeel. Je bent tekortgeschoten. Dat oh zo bekende gevoel van tekortschieten. Van waaruit je, als je heel eerlijk bent altijd handelt. Dat is namelijk de reden dat je niet solliciteert op die toffe functie, passend bij je opleiding. Bang om niet te voldoen. Daarom laat je over je heen lopen, om de ander maar niet tekort te doen. Om die reden neem jij namelijk te veel hooi op je vork, om te voorkomen dat de ander denkt dat jij de kantjes er van af loopt. Alhoewel je de dingen ogenschijnlijk nuchter benaderd, ben je diep van binnen juist heel gevoelig. Zacht voor de ander maar hard voor jezelf. En nu! Nu doet je dochter precies hetzelfde!

Herken jij dit?

• Een goedkope deurmat zo voel jij je regelmatig. Multifunctioneel, van schoonloop-tot droogloopmat. Mensen lopen te pas en te onpas over je heen. En jij, jij voelt je weerloos.

• Grenzen stellen het lukt je maar niet. Je bent een soort Schengen gebied, met open grenzen. Waar iedereen zomaar overheen kan gaan. Mensen walsen over je heen en jij laat het gebeuren.

• Verantwoordelijkheid zit in iedere vezel van je lichaam. Jij zegt zelfs sorry voor iets waar je niet verantwoordelijk voor bent en zou nog op de goudvis van de buren passen als dat aan je wordt gevraagd.

• Liever modder je zelf wat aan, hulp aanvaarden lukt maar niet. Je voelt je dan tot last. En hebt de drang meteen iets terug te moeten doen.

• Mensen zien niet hoe gevoelig en kwetsbaar je bent. Van buiten laat je een vrouw zien die het leven makkelijk aan kan. De werkelijkheid is zóveel anders. Slechts één opmerking kan jou al uit balans brengen en er voor zorgen dat jij dagenlang piekert en je slecht voelt.

• Je hebt een interne bluetooth die altijd aanstaat. Waardoor je sfeer, gevoelens en emoties van anderen direct overneemt. Sterker nog je voelt je hoogstpersoonlijk verantwoordelijk voor de sfeer, de emoties en de gevoelens van de ander.

• Altijd is dat tergend kritisch stemmetje in je hoofd aanwezig. Dat overal commentaar op geeft. Of een kanttekening zet bij wat je zegt of doet. Dat je vertelt dat je er niet toe doet! Dat je het niet waard bent. Dat je stevig toespreekt op die moment dat je 'nee' wilt gaan zeggen. Deze stem bepaald eigenlijk alles wat je doet en zorgt ervoor dat je jezelf iedere dag opnieuw afwijst.

Je bent misschien een stevige deurmat. Zo één die lekker lang meegaat en niet snel slijt. Maar zelfs jij hebt een grens. En wat als je niet doet en de grens bereikt waar de man met de hamer staat?

Wil jij je tijd en energie verspillen aan alles en iedereen behalve aan jezelf? Hoe lang wil jij de ballen van anderen nog hoog houden, omdat zij er voor kiezen het zelf niet te doen?! Hoe lang nog, laat je die kritische stem jouw leven bepalen?! Geen mens houdt dit vol! Tot je letterlijk omvalt? En je niet anders kunt dan 'nee' verkopen. De rekening komt vroeg of laat, net als spijt.  Het is mogelijk om los te komen van pijnlijke gevoelens zoals tekortschieten. Door ze onder ogen te komen. Stel het niet uit! Wees geen sloof, geen deurmat! Je hoeft niet elke kar te trekken. Als iemand in staat is verantwoordelijkheid te nemen dan ben jij dat! Deze keer niet voor de ander maar voor je eigen leven. Hulp vragen is geen zwaktebod.                                     
 

Onmogelijk?!!  Natuurlijk niet  ik weet als geen ander dat het kan. Been There, Done That!

Nieuwsgierig naar de mogelijkheden, bekijk dan mijn aanbod.